Klamra zdaniowa w j. niemieckim (Satzklammer)

Berliner Dom auf der Museumsinsel in der historischen Mitte Berlins

Rama zdaniowa (niem. Satzklammer) w języku niemieckim to konstrukcja zdania ze złożonym orzeczeniem, w którym czasownik w formie osobowej występuje po podmiocie, a drugi czasownik w formie bezosobowej znajduje się na końcu zdania. Wszystkie pozostałe elementy zdania umiejscowione są wewnątrz tej ramy.

Klamra zdaniowa występuje w zdaniach z dwuczęściowym orzeczeniem, np. przy czasownikach rozdzielnie złożonych, w zdaniach z czasownikami modalnymi, w czasie przeszłym Perfekt (czasownik posiłkowy „haben” lub „sein” + Partizip II), w czasie zaprzeszłym Plusquamperfekt (czasownik posiłkowy „haben” lub „sein” w czasie Imperfekt + Partizip II), w czasie przyszłym Futur I (czasownik posiłkowy „werden” + bezokolicznik czasu teraźniejszego), w czasie przyszłym Futur II (czasownik posiłkowy „werden” + bezokolicznik czasu przeszłego) i we wszystkich formach strony biernej („werden” + Partizip II).

Klamra zdaniowa pozwala na wyróżnienie trzech pól zdaniowych w zdaniu niemieckim: pola przedniego (niem. Vorfeld) znajdującego się przed klamrą lewą, pola środkowego (niem. Mittelfeld) między klamrami, oraz pola tylnego (niem. Nachfeld) po klamrze prawej.

I. Klamra zdaniowa w zdaniu głównym (die Satzklammer im Hauptsatz)

Pole przednie
(Vorfeld)
Lewa klamra
(Linke Satzklammer)
Pole środkowe
(Mittelfeld)
Prawa klamra (Rechte Satzklammer) Pole tylne
(Nachfeld)
Der Lektor hat uns die Satzbildung erklärt.
Der Lektor versuchte uns die Satzbildung zu erklären.
Täglich haben wir viele Übungen gemacht.
Anna scheint heute krank zu sein.
Es hat heute stärker geregnet als gestern.
Das Flugzeug fliegt nach Manila erst morgen früh ab.
Die Wohnung wird heute von mir aufgeräumt.
Er möchte nirgendwo anders leben als im Westen von Texas.
Sie würde lieber spazieren gehen als den Film zu sehen.
Ich hätte gerne in Frankreich Urlaub gemacht, weil die Landschaften dort schön sind.
Wir standen heute zu spät auf.
Unsere Mannschaft siegt.
Ich muss deinen Standpunkt in Frage stellen.
Die Regierung stellt in der heutigen Parlamentsdebatte die Verlängerung von Corona-Bestimmungen zur Diskussion.

Podmiot zdania w zdaniu oznajmującym występuje na ogół w polu przednim – jest to tak zwany „szyk prosty” (niem. gerade Wortfolge). Gdy jednak w polu przednim występuje inny człon zdania np. okolicznik, podmiot cofa się na pozycję bezpośrednio po orzeczeniu, czyli na początek pola środkowego – wtedy występuje tak zwany „szyk przestawny” (niem. versetzte Wortfolge).

Lewą klamrę tworzy forma osobowa orzeczenia. Jest to oś zdania orzekającego, drugie stałe miejsce w szyku zdania, dookoła którego mogą przemieszczać się inne człony. Jako formy osobowe wystąpić mogą czasowniki podstawowe, czasowniki posiłkowe lub czasowniki modalne.

Pole środkowe znajduje się między klamrą lewą (formą osobową czasownika) a klamrą prawą (bezokolicznikiem, imiesłowem lub przedrostkiem czasownika rozdzielnie złożonego). W polu środkowym występuje większość członów zdaniowych (dopełnienia, okoliczniki, partykuły). Podmiot występuje w polu środkowym tylko wtedy, gdy pole przednie zajęte jest przez inną część zdania.

Prawą klamrę tworzy bezosobowa część orzeczenia wieloczłonowego (bezokolicznik, imiesłów lub przedrostek czasownika rozdzielnie złożonego). Pozycja klamry prawej może być pusta, gdy orzeczenie składa się tylko z formy osobowej czasownika.

Pole tylne to miejsce po prawej klamrze zdaniowej. W polu tym mogą występować informacje dodatkowe w postaci zdań podrzędnych lub innych członów zdania, które uzupełniają informacje.

II. Klamra zdaniowa w zdaniu podrzędnym (die Satzklammer im Nebensatz)

Klamrę zdaniową można również zastosować do przedstawienia budowy zdań złożonych podrzędnie.

Zdanie główne
(Hauptsatz)
Lewa klamra
(Linke Satzklammer)
Pole środkowe
(Mittelfeld)
Prawa klamra
(Rechte Satzklammer)
Er sagt, dass er nach der Pensionierung in Thailand leben möchte.
Wir sagen, dass wir heute zu spät aufgestanden sind.
Der Zeuge sagt, dass er den Täter nicht genauer beschreiben kann.
Er sagte, dass es noch viel zu tun bleibt.
Ich möchte wissen, warum du heute nicht in die Schule gekommen bist.
Sie sagt, dass sie gerne spazieren geht.
Er sagt, dass er meinen Standpunkt in Frage stellt.

W zdaniu złożonym podrzędnym klamrę lewą tworzy spójnik podrzędny, zaimek względny lub zaimek pytający, natomiast klamrę prawą orzeczenie. W zależności od kontekstu po klamrze prawej mogą pojawić się również informacje dodatkowe, które tworzą wówczas pole tylne.

Zdjęcie: Katedra w Berlinie na Wyspie Muzeów w historycznej dzielnicy Berlina Mitte. ©blogpoligloty.com

Ich wünsche Dir alles Gute!