Zaimki dzierżawcze w j. niemieckim (Possessivartikel/Possessivpronomen)

Dzień dobry! / Guten Tag!

W języku niemieckim na każdym kroku natrafiamy na zaimki dzierżawcze. W tym wpisie dowiesz się co to są zaimki dzierżawcze, jaką rolę pełnią w zdaniach oraz jak się odmieniają. Dzięki licznym przykładom poznasz ich zastosowanie.

Co to są zaimki dzierżawcze?
Zaimki dzierżawcze to wyrazy odpowiadające na pytania: „czyj?”, „czyja”, „czyje”. Dzięki zaimkom dzierżawczym można wyrazić przynależność, czyli powiedzieć, że coś lub ktoś do kogoś należy.

Należy zauważyć, że zaimków dzierżawczych używa się w języku niemieckim dużo częściej niż w języku polskim i występują one tam, gdzie po polsku nie są konieczne. W języku polskim bardzo często używamy wyrazu „swój“, natomiast w języku niemieckim taki uniwersalny wyraz po prostu nie istnieje.

W języku niemieckim każda osoba ma swój własny zaimek dzierżawczy:

Jak odmieniają się zaimki dzierżawcze?

Podobnie jak w języku polskim, zaimki dzierżawcze w języku niemieckim mają różne końcówki w zależności od rodzaju i liczby rzeczownika. Oto wzory odmiany wszystkich niemieckich zaimków dzierżawczych:

Zauważ, że zaimki dzierżawcze w rodzaju męskim i nijakim są takie same, z wyjątkiem biernika. Ponadto w mianowniku i bierniku w liczbie mnogiej zaimek dzierżawczy kończy się na -e.

Zaimek euer podczas odmiany traci środkową samogłoskę -e. Zachowuje natomiast taką samą formę w rodzaju męskim i nijakim w mianowniku oraz w rodzaju nijakim w bierniku.

Zaimek dzierżawczy w formie grzecznościowej „Sie” (Pan/ Pani/ Państwo) ma taką samą odmianę jak zaimek dla 3. osoby liczby mnogiej „sie” (oni/one), z tą tylko różnicą, że zaimki w formie grzecznościowej piszemy zawsze wielką literą.

Zaimki dzierżawcze „Ihr”, „Ihre” i „Ihr” mogą odnosić się do jednego lub wielu posiadaczy, na przykład:

Ist das Ihr Haus? Ja, das ist mein Haus. (Czy to jest pana/pani dom? Tak, to jest mój dom).
Ist das Ihr Haus? Ja, das ist unser Haus. (Czy to jest państwa dom? Tak, to jest nasz dom).

Jaka jest różnica między Possessivartikel czy Possessivpronomen?

Jeśli za zaimkiem dzierżawczym stoi rzeczownik, to taki zaimek nazywa się Possesivartikel.

Wem gehört der Wagen? – Das ist mein Wagen.

Jeżeli natomiast zaimek dzierżawczy stoi na końcu zdania w roli orzecznika, to taki zaimek nazywa się Possesivpronomen.

Possessivpronomen mają takie same końcówki jak Possessivartikel z wyjątkiem mianownika i biernika. W przypadku rodzaju nijakiego możliwa jest pisownia i wymowa końcówek -es lub -s. Oto odmiana form Possessivpronomen:

Przykłady zdań z Possessivpronomen:

Wem gehört das Auto? Es ist mein(e)s. Do kogo należy ten samochód. On jest mój. [„Auto” jest rodzaju nijakiego w liczbie pojedynczej i w mianowniku, stąd zaimek dzierżawczy „mein” ma końcówkę „-s”)

Ist das dein Hund? Ja, er ist meiner. To jest twój pies? Tak, on jest mój. [„Hund” jest rodzaju męskiego w liczbie pojedynczej i w mianowniku, stąd zaimek dzierżawczy „meiner” ma końcówkę „-er”]

Ist das Ihre Tasche? Ja, sie ist meine. To jest pana/pani torba? Tak, ona jest moja. [„Tasche” jest rodzaju żeńskiego w liczbie pojedynczej i w mianowniku, stąd zaimek dzierżawczy „meine” ma końcówkę „-e”]

Ich habe dein Problem gelöst. Ich dein(e)s auch. Rozwiązałem twój problem. Ja twój także. [„Problem” jest rodzaju nijakiego w liczbie pojedynczej i w bierniku, stąd zaimek dzierżawczy „deins” ma końcówkę „-s”)

Er bedarf deiner Hilfe, nicht meiner. On potrzebuje twojej pomocy, nie mojej. [„Hilfe” jest rodzaju żeńskiego w liczbie pojedynczej i w dopełniaczu, stąd zaimek dzierżawczy „meiner” ma końcówkę „-er”]

Zastosowanie (Verwendung)

Ich wünsche Dir alles Gute!