Joe Dassin (1938-1980) był amerykańskim piosenkarzem i kompozytorem pochodzenia żydowskiego, który popularność zyskał we Francji w latach 60 i lat 70 XX wieku. W swojej twórczości łączył folk, country i francuski pop. Jako dziecko mieszkał z rodzicami w Nowym Jorku i Los Angeles. Następnie rodzina wyjechała do Europy i w 1950 r. osiadła w Paryżu. W 1956 r. Joe Dassin powrócił do USA, gdzie rozpoczął studia medyczne i antropologiczne na Uniwersytecie Michigan, w tym czasie pracował jako DJ radiowy. Niebawem znowu zamieszkał we Francji i w 1964 r. nagrał pierwsze demo dla CBS France. Debiutował singlem „Je change un peu de vent”.
Przełom w jego karierze nastąpił podczas występu na festiwalu w Cannes w 1967 r. Z końca lat 60. XX wieku pochodzą takie utwory jak „Siffler sur la colline” i „Le petit pain au chocolat”, a z początku lat 70. XX wieku piosenki „L’Amerique”, „Cécilia”, „La fleur aux dents” i „L’équipe de Jojo”. W 1973 r. publiczność zachwycała się kolejnymi piosenkami Dassina – „Le moustique” i „Salut les amoureux”.
W 1974 r. artysta powrócił na scenę z singlami „Si tu t’appelles melancolie” i „Vade retro”. W 1975 r. artysta nagrał swój największy przebój, czyli „L’été indien”. Również jego kolejne piosenki cieszyły się i mimo upływu lat wciąż cieszą się dużą popularnością. Warto tu wspomnieć choćby „Et si tu n’existais pas”, „Salut”, „Il était une fois nous deux” czy „À toi”.
Pod koniec lat 70. XX wieku na francuskiej scenie zaczęło królować disco i piosenkom Dassina było coraz trudniej przebić się na listach przebojów. Artysta zmarł na atak serca podczas wakacji na Tahiti 20 sierpnia 1980 r. Został pochowany na Hollywood Forever Cemetery w Los Angeles.
Piosenka „Les Champs-Élysées” pochodzi z 1969 r. i nawiązuje do słynnej Alei Pól Elizejskich (fr. Avenue des Champs-Élysées), czyli głównej, reprezentacyjnej alei Paryża wiodącej przez luksusową dzielnicę handlowo-rozrywkową. Autorem tekstu piosenki był Pierre Delanoë.
Aleja Pól Elizejskich łączy Plac Zgody (fr. Place de la Concorde) z Placem Charles’a De Gaulle’a (dawniej Plac Gwiazdy, Place de l’Etoile), na którym znajduje się Łuk Triumfalny. Podczas świąt państwowych, a zwłaszcza 14 lipca odbywają się tu parady wojskowe.
Pola Elizejskie rozciągają się na odcinku 1910 metrów w VIII dzielnicy Paryża. Wzdłuż nich znajdują się wytworne restauracje, markowe sklepy i butki. Miejsce to oczarowuje turystów przyjazną i romantyczną atmosfera. W pobliżu znajduje się Pałac Elizejski z ogrodami Pól Elizejskich (fr. Jardins des Champs-Elysées).
Za sprawą piosenki Les Champs-Elysées Pola Elizejskie stały się wizytówką Paryża. Spacerując po Polach Elizejskich, znajdziemy tam wszystko, czego można zapragnąć, czy to w słońcu lub w deszczu, czy w południe lub o północy.